Ամուսնացել են թուրքն ու հայուհին․իրականացել է փեսայի տատի պատգամը

Փնտրում եք բարձր վարձատրվող աշխատանք՝ սեղմեք ԱՅՍՏԵՂ

«Այսօր մեզ մոտ ուրախալի իրադարձություն է։ Սանիկս՝ Ալի Յալչինկայան, ամուսնացավ հայուհու հետ։ Մի քանի րոպե առաջ Դոնի Ռոստովի հնագույն Սուրբ Խաչ եկեղեցում տեղի ունեցավ Ալիի ու Իզաբելայի պսակադրությունը։ Երեկոյան հավաքվում ենք հարսանիքը նշելու»,-  գրել է լրագրող, «Անտիտոպոր ինֆո» հարթակի հիմնադիր Վադիմ Հարությունովը։

Նա նաև հիշեցրել է Ալիի պատմությունը, որի տատը 1915 թվականից Ցեղասպանությունից փրկված հայուհի է եղել։

«Մի քանի տարի առաջ ինձ հետ կապ հաստատեց մի երիտասարդ Թուրքիայից։ Նա ասաց, որ իր նախնիները թրքացած հայերն են եղել։ Դեռ ողջ է Անիկ տատը, որը տարիներ շարունակ թաքցրել է իր ծագումը։ Բաց նա չի թաքցրել իր անցյալը թոռներից ու ծոռներից։ Անիկը երազում էր, որ թոռները նորից հայ դառնան։

Նա ասել է, որ Թուրքիայում դեռ շատ են ծպտյալ հայերը», — գրել է լրագրողը։
Հարությունովը պատմել է, որ ինքը հայկական եկեղեցում կնքել է Ալիին․«Ալիին ինձ մոտ հրավիրեցի, եկավ։ Ռուսաստանում բուհ ընդունվեց։ Շուտով մկրտեցինք նրան Հայ առաքելական եկեղեցում, այնտեղ նա Գասպար անունը ստացավ»։
Մի երկու տարի անց Ալին` նույն ինքը Գասպարը, ամուսնացավ հայուհու հետ՝ հետևելով տատի պատգամին։

«Նա չի եկել, արդեն ծեր է։ Բայց  հարսանիքը շարունակվելու է Թուրքիայում՝ Ալի-Գասպարի տանը։ Իսկ մեղրամիսը Ալին ու Իզաբելան պատրաստվում են անցկացնել Հայաստանում», — գրել է Հարությունովը։

Նա ավելացրել է․«Իսկ հաջորդը Ալթանն ու Այլան են։ Նրանք քույր ու եղբայր են, իրենց նախնիներն էլ են հայ եղել։ Իսկ դա նշանակում է, որ էլի եմ Թուրքիայի քաղաքացի սանիկներ ունենալու։ Եվ դա լավ է։ Աթաթուրքը մի անգամ թուրքերին ազգանուն տալուց ասել է․«Ne mutlu türküm diyene» («Ինչ երջանկություն է թուրք լինելը»)։ Իսկ ես այլ կերպ կասեմ․«Ne mutlu ermeniyim diyene» («Ինչ երջանկություն է հայ լինելը»)։